αφιλον(ε)ίκητος

η , ο [ος , ον ]

1) неоспоримый; бесспорный, несомненный;

αφιλον(ε)ίκητο δικαίωμα — неоспоримое право;

2) мирный, полюбовный;

αφιλον(ε)ίκητη μοιρασιά — полюбовный раздел имущества;

αφιλον(ε)ίκητο αντρόγυνο — дружная пара (о супругах)